Halk dilinde adı “günebakan” olan ayçiçeği yüzünü hep güneşe döner? Ayçiçeğinin yüzünün sabah güneşin doğduğu yön olan doğuya, akşamüstleri güneşin battığı yön olan batıya döndüğüne hepimiz tanık olmuş, nedenini hep merak etmişizdir. Peki ayçiçeği yüzünü neden hep güneşe döner? Ayçiçeğinin yüzünü hep güneşe dönmesine hangi efsane, ne cevap veriyor?  O cevap haberin detaylarında…

AŞK BACAYI SARINCA

Antikçağ Anadolu mitolojisinde Güneş tanrıdır ve adı Helios’tur.  Afrodit’in aşk tanrısı olduğu ise herkesin malumudur. Afrodit aşklara yön verdiği gibi arada yasak aşklara koşmayı da pek sever. Yasak aşklarından birini ifşa eden Helios’a duyduğu öfke, öç duygusuna dönüşür. Tanrıça aşk konusunda canını acıtan Helios’un da canını acıtmak ister. Helios’u diğer sevgililerini unutturacak kadar çılgın bir aşka düşürür; Leukothoe adında bir prensese âşık eder. Gözleri Leukothoe’den başkasını görmeyen Helios, Leukothoe’nin annesinin görünümüne bürünerek kızın odasına girer, sonra da gerçek kimliğine dönüşerek ona yaklaşır. 

DERİN AŞK İKİYE ÇIKAR

Helios’un Leukothoe’ye duyduğu aşk kadar derin bir aşkla Helious’u seven Klytie adlı bir güzel vardır. Helios’un Leukothoe’yle birlikteliğinden kalbi kırılan Klytie, kıskançlık krizine tutulur, Leukothoe’nin babasına gidip kızının Helios’la yaşadığı ilişkiyi ifşa eder. Gazaba gelen kral baba kızını canlı canlı toprağa gömer. Helios ağıtlar yakıp,  ışınlarıyla sevdiğine ulaşmaya çalışır, ne var ki olan olmuş, ölen ölmüştür. Leukothoe’nin mezarına güzel kokulu nektarlar serpmekten başka bir şey gelmez elinden. 

HİKÂYE BURADA BAŞLAR

Ayçiçeğinin asıl hikâyesi tam da buruda başlar. Klytie, Leukothoe’nin ölümü sonrasında Helios’tan ilgi göreceğini umar.  Gözleri hep Helios’da tek başına gece gündüz demeden açıkta, çıplak, aç susuz dokuz gün yüzü Helios’a dönük, öylece bekler.  Klytie, Helios’tan beklediği ilgiyi hiç mi hiç görmez. Günler günleri izler, üzerinde durduğu toprakla bütünleşmeye, dönüşmeye başlar; ortası çikolata kahverengisi, yaprakları altın rengi bir çiçek kaplar yüzünü. Köküyle toprağa bağlı, yüzü hep Helios’a (Güneş’e) dönük bu derin aşk, o gün bugündür devam eder gelir.  Klytie, Güneş neredeyse yüzünü ona dönük tutar ve hep öyle kalır, günebakana dönüşür.   
 

Muhabir: MUSTAFA KOÇ